Twee dagen voordat ik mijn examen had, was eindelijk alles af voor mijn voorstelling Blijf mij herinneren. Wat een ambitieus plan had ik dan ook, een voorstelling in elkaar zetten, zowel verhaal, regelset, techniek als vorm. Deze voorstelling vond plaats in een kamer van twee bij vier meter, die ook van de grond af opgebouwd moest worden. Al met al keihard gewerkt om alles af te krijgen.
En toen was het af, er moest alleen de examenpresentatie nog in elkaar gezet worden. Doordat ik een klein beetje tot rust kwam vielen dan ook eindelijk de kwartjes op zijn plek. Ik begon te begrijpen wat mijn project nou eigenlijk inhoudelijk inhield. Grappig genoeg veranderde toen ook de focus van het project. Niet het product maar het onderzoek werd belangrijk.
Tot drie uur 's nachts heb ik mijn onderzoeksdocument/presentatietekst geschreven, om daarna als een blok in slaap te vallen.
Maar het heeft zijn vruchten afgeworpen. Een 9 voor onderzoek, een 8 voor regelset! Mijn onderzoek werd gecomplimenteerd, dit hoort een HBO-student te doen, het is van academisch niveau. Niet gek, voor een tekst waar ik maar vier uur aan heb gewerkt.
Maar het zat natuurlijk al die tijd al in mijn hoofd, het moest er alleen nog uitkomen.
En tijdens het schrijven concludeerde ik ook wat verrassends. Ik heb bewust ervoor gekozen de acteur fysiek weg te halen, maar helaas is de persoon achter de techniek nog niet te digitaliseren. Omdat er nog steeds iemand live de knoppen moet besturen, kies ik bij een soortgelijk project in de toekomst er dus voor de acteur live achter een microfoon terug te plaatsen. Het menselijk aspect, de improvisatie, om daarmee het gevoel van een aanwezigheid te versterken, geeft veel meer toegevoegde waarde dan vooraf opgenomen zinnen, wat in sommige gevallen totaal niet past bij het moment. Er werd bijvoorbeeld gevraagd 'Hoe heet je ook alweer?', waarop ik het simpele antwoord 'Elisabeth' niet klaar had. Een acteur kan daar direct op inspringen.
Benieuwd naar mijn complete onderzoek?
Via deze link kom je bij het document. Als je vragen, opmerkingen, tips of complimenten wilt geven, kan dat naar info@theteabird.nl gestuurd worden. ^^
En nu is het officieel, ik ben alumni. Wat nu? Ik ga eerst eens fijn genieten van mijn welverdiende vakantie, maar als ik eerlijk moet bekennen kriebelt het alweer nieuwe projecten aan te pakken. Maar ga ik mij compleet verdiepen in interactief theater door bijvoorbeeld stage te lopen bij Punchdrunk? Of ga ik gelijk voor mijzelf aan de slag, en eventueel parttime bij een baas werkend?
Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ik weet alleen zeker dat ik projecten wil doen die ik leuk vindt, om deze vervolgens met iedereen te delen. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn?
Gr. Tamarah
www.theteabird.nl
